Simitin Kralı Kavukcu’dan dev yatırım planı

4 / 9

---

GİRİŞİMCİ, CESUR, ÇALIŞKAN…

Simit Sarayı’nın ilk şubesini (Çıtır Simit adıyla), 2002’de, İstanbul, Rumelihisarı’nda Boğaziçi Üniversitesi kampüsünün hemen karşısında açan Haluk Okutur, Kavukcu’dan “Abdullah benim kardeşimdir” diye söz ediyor. “Her zaman sevgi ve saygı çerçevesinde bir ağabey kardeş ilişkimiz oldu. Birçok zorluğun üstesinden birlikte geldik. Birbirimize karşı kırıcı olmamaya özen gösterdik” diyor. Şirketin yönetimini devretme sürecini anlatırken Tarakçı gibi kurumsallığa vurgu yapıyor: “Şirketler belli bir büyüklüğe ulaştıktan sonra kalıcı hale gelmesi ancak kurumsal yönetim anlayışı ve yönetim yedeklemesiyle olur. Biz de şirketimizin kalıcı olması ve daha da güçlenmesi için böyle bir karar aldık. Abdullah Bey’e bayrağı teslim ettiğimde girişimciliğine, cesaretine ve çalışkanlığına güvendim.”

Tarakçı’nın “potansiyeli, yapabilecekleri”, Okutur’un “girişimcilik ve cesaretine” yaptığı vurgu, bir anlamda Kavukcu’nun özgeçmişine göndermeler içeriyor. Ailesi İstanbul’a taşındığında ortaokul çağındaydı. Taşınmanın nedeni ailenin üç çocuğundan birini kaybetmesiydi. Erzincan Ticaret Odası’nın başkanlığını da yapan ve varlıklı bir işadamı olan babası Seyfettin Kavukcu, bu elim olaydan sonra ailesini, gayrimenkul işlerinin de olduğu İstanbul’a taşıdı.

Kavukcu, okulla arasının hiç iyi olmadığını, 15 yaşındayken babasının kendisine bir market açtığım söylüyor. Sermayenin ve cironun ne anlama geldiğini ilk olarak Küçükyalı’daki bu markette öğrenmiş. Ardından marketini satıp Kapalıçarşı’da çalışmaya başlamış. Döviz bürolarında çalıştığı, Tahtakale’deki meşhur “ayaklı borsa”da “çok işler yaptığı, çok başarılı olduğu yıllar...” O günleri hatırlamaktan mutlu olduğu belli.

Ardından eniştesi Haluk Okutur, Simit Sarayı’ndan çok önce Alanya’da bir market kurmuş. Kavukcu da Antalya’ya giderek bir menkul değerler şirketi kurmuş. “Borsayı öğrendim ve para yatırmaya başladım” diye anlatıyor. Çok para kazanmış ama canı da çok sıkılmış. 2001 Krizi’nde büyük para kaybettiğini, bir ara adının borsa yasaklıları arasına girdiğini anlatıyor. Borsa işlerinden hiç hoşlanmayan babasını da dinleyerek 2002’de borsaya tamamen veda etmiş. 2002 aynı zamanda eniştesi Okutur’un Simit Sarayı işine sermaye koyduğu yıl. Ardından o da, diğer ortaklar gibi bazı Simit Sarayı şubelerinin sahibi olmuş.