Türkiye, Avrupa’nın üretim üssü olacak

Denetim, vergi, yönetim danışmanlığı, kurumsal risk ve kurumsal finansman alanlarında dünyanın en büyük profesyonel hizmetler firmalarından biri olan Deloitte’un, Amerika Birleşik Devletleri Rekabet Konseyi işbirliğiyle hazırladığı “Küresel Üretim Rekabet Gücü İndeksi 2013” raporu yayınlandı.
Küresel ekonomiyi şekillendiren yapısal değişiklikler ve üretim sektörünün geleceğinin tartışıldığı raporda, üretim sektöründe geleceğe ilişkin politikaları belirlemek ve rekabet koşullarına adapte olabilmek için araştırma ve geliştirme, imalat, satış, dağıtım, lojistik, müşteri hizmetleri, pazarlama ve destek süreçlerinin bir bütün olarak ele alındığı bir analiz yapmanın gerekliliğinden bahsediliyor.
Deloitte Türkiye Üretim Endüstri Lideri Zere Gaye Şentürk, “Türkiye, Avrupa ve dünyanın yükselen yıldızı… Her geçen yıl rekabet gücünü de arttırıyor. Beş yıl içinde Avrupa’da Almanya’dan sonra en rekabetçi ikinci üretim üssü olacağız ki bu çok önemli fırsatlara işaret ediyor. Nasıl başardığımıza bakarsak:
- Eğitimli ve nitelikli işgücündeki artış,
- Üniversite sanayi işbirlikleri,
- Başta e-devlet gibi verimliliği arttıran teknolojik altyapılara yapılan yatırımlar,
- Türk bankacılık sisteminin inovatif dinamizmi ve sanayiye olan desteği,
- Yenilenen Türk Ticaret Kanunu ve Vergi Kanunlarındaki düzenlemeler,
- Yatırım teşviklerinin etkili planlanması,
- Enerji yatırımlarının üretim maliyetlerine olumlu katkısı gibi başlıkları sıralayabiliriz. Ama bunların hepsinin altında yine insan yatıyor.
İnsana olan yatırım ile dışa dönük ve girişimci profildeki artış Türkiye’nin en önemli itici gücü. Devlet de gerekli yasal düzenleme ve teşvikler ile bu ortamı güçlendirmeye devam ettikçe önümüzdeki 10 yıl Türkiye’nin üretimdeki tırmanışına şahit olmaya devam edeceğiz...” dedi.
Türkiye’nin rekabet gücü artıyor
2013 Rekabet Gücü sıralamasında Türkiye, Fransa ve İtalya gibi ülkeleri geride bırakarak 20’nci sıraya oturmuş durumda. Türkiye’nin, beş yıl içerisinde İngiltere, Polonya ve Çek Cumhuriyeti’ni geride bırakarak dünya sıralamasında 16’ncı sıraya yükselmesi hatta Avrupa’da ikinci sıraya yerleşmesi bekleniyor.
Üretimde değişim devam edecek
Üretim sektöründe faaliyet gösteren çeşitli şirketlerden 550 CEO ve üst düzey yönetici ile gerçekleştirilen anket çalışması sonucu ortaya çıkan indekste, iş ve üretim süreçlerinin gerçekleştirilmesinde global ekonomide neredeyse tüm sınırları kaldıran teknolojinin etkisinin ciddi oranda yüksek olduğu vurgulanıyor.
Geçmişte üretimi belirleyen faktörün doğal kaynaklar olduğu belirtilen raporda, günümüzde bilgi, teknoloji, uzmanlık, inovasyon ve sermayenin belirleyici olarak önem kazandığı vurgulanırken, üretim sektöründeki küresel rekabetin, ekonomik büyüme, ulusal refah ve ulusal güvenliğin parametrelerini yeniden tanımlayacak değişimlere maruz kalmaya devam edeceği aktarılıyor.
Çin rekabette bir numara
Küresel bazda en büyük rekabet gücüne sahip ülkelerin belirlendiği indekse göre Çin, 2010 yılında olduğu gibi ilk sırada yer alıyor. Bu sırasını 2018 yılında da koruması beklenen Çin’in ardından ise ilk 10’da 5’i gelişmiş (Almanya, ABD, G. Kore, Kanada, Japonya), 4’ü ise gelişmekte olan ülkeler (Hindistan, Tayvan, Brezilya, Singapur) bulunuyor.
Ülke Sıra 2013 Index Skoru 5 yıl içerisindeki Index skoru Yeni Sıralama
Çin 1 10 10 1 -
Almanya 2 7,98 7,82 4 ↓
ABD 3 7,84 7,69 5 ↓
Hindistan 4 7,65 8,49 2 ↑
G. Kore 5 7,59 7,63 6 ↓
Tayvan 6 7,57 7,18 7 ↓
Kanada 7 7,24 6,99 8 ↓
Brezilya 8 7,13 7,89 3 ↑
Singapur 9 6,64 6,64 9 -
Japonya 10 6,60 6,46 12 ↓
Tayland 11 6,21 6,24 15 ↓
Meksika 12 6,17 6,38 13 ↓
Malezya 13 5,94 6,31 14 ↓
Polonya 14 5,87 5,69 18 ↓
Birleşik Krallık 15 5,81 5,59 19 ↓
Avustralya 16 5,75 5,73 17 ↓
Endonezya 17 5,75 6,49 11 ↑
Vietnam 18 5,73 6,50 10 ↑
Çek Cumhuriyeti 19 5,71 5,23 22 ↓
Türkiye 20 5,61 5,99 16 ↑
Rekabeti belirleyen 10 unsur
Ülkelerin rekabet güçlerini hangi parametrelere göre oluşturduğunu inceleyen rapora göre, nitelikli işgücüne dayalı inovasyon, rekabet gücünü belirleyen en önemli unsur. Diğer rekabet parametreleri ise sırasıyla; ekonomik, ticari, finansal ve vergi sistemi, işgücü ve hammaddenin fiyatı ve arzı, tedarikçi ağı, yasa düzenleyici sistem, fiziki altyapı, enerji maliyeti ve politikaları, iç pazar büyüklüğü, sağlık sistemi ve üretim ve inovasyona yapılan devlet yatırımları…