Ofis hayatıyla birlikte iş arkadaşlığı da değişti

FINANSGUNDEM.COM - DIŞ HABERLER SERVİSİ

Pandemi sonrası işyerleri zorunlu olarak bir değişim geçirdi. Tamamen ofis içi çalışmadan daha az katı bir hibrit modele geçiş yaşandı. Bu geçiş, meslektaşlar arasındaki ilişkilerde de belirgin farklılıklar yaşanmasına neden oldu.

Finansgundem.com’un derlediği bilgilere göre, daha önce konferans odalarında yapılan büyük ölçekli ekip toplantıları, salgın sonrasında Zoom’a taşındı. Bu durum, meslektaşlar arasındaki ilişkileri de farklı bir boyuta taşıdı.

En iyi arkadaşlar ofis dışından

Fortune’dan Trey Williams’ın haberine göre, bazıları, yeni uzaktan çalışma yönteminin ofis arkadaşlıklarını aşındırdığını, insanların yüz yüze sosyalleşmek ve bağlantı kurmak için harcadığı zamanı büyük ölçüde azalttığını iddia ediyor. Sosyal hayatımızın çok önemli bir parçası olarak işe güvenmeye alışkınız ancak ‘fiziksel iş yeri’ parlaklığını kaybettiğinden, meslektaşlarımızın hayatımızda oynadığı rolü yeniden değerlendirip yeniden tanımlamak ve iş arkadaşlarıyla yakın ilişkilerin de aynı şekilde olup olmadığını yeniden düşünmek faydalı olabilir.

Bu değişim şimdiden hızlanıyor gibi görünüyor. 2022 Gallup anketine katılan her 10 kişiden yalnızca ikisi, en iyi arkadaşlarının iş yerinden olduğunu söylüyor. Bu, 2019'a kıyasla yüzde 3 puanlık bir düşüş anlamına geliyor.

İş arkadaşı kavramını destekleyen bir durum var çünkü insanlar sosyal yaratıklar. Gallup'a göre, ortalama bir kişi işte 81.000 saatten fazla, yani 9 yıldan fazlasını harcıyor. Bu, yazar Jessica Pryce-Jones'un 2010 yılında ‘İş yerinde Mutluluk’ adlı kitabında hesapladığı kabaca 90.000 saatlik çalışmayla örtüşüyor. Öyleyse, Survey Center on American Life’a göre ofisin Amerikalıların arkadaş edindiği 1 numaralı yer olması ve okulu, kiliseyi ve yaşadıkları muhitteki diğer uğrak yerlerini geride bırakması hiç de şaşırtıcı değil.

İş arkadaşlığının dezavantajları

Ancak iş arkadaşlıklarının potansiyel dezavantajları da bulunuyor ve bunlar iş gücüne gereksiz karmaşıklıklar getirebiliyor. Fortune'un görüştüğü iş yeri uzmanları ve organizasyon psikologlarına ve yıllar süren araştırmalara göre ofis ortamları iş arkadaşlıkları biz ve onlar zihniyeti yaratabiliyor, dedikoduyu ve dramayı teşvik edebiliyor, kuruluşların yakın bir meslektaşına olan bağlılığını şirkete bağlılık olarak yanlış anlamalarına yol açabiliyor, kariyer hareketliliğini engelleyebiliyor ve şirketlerin çalışanların iş tatminini artırmak yerine kişilerarası bağlantılara güvenmesine neden olabiliyor.

Dahası, insanlar pandemi öncesine göre çalışmaya daha az zaman harcıyor, bu da derin sosyal bağlantı için ofisin ötesine bakmamız gerektiği argümanını daha da destekliyor. Ulusal Ekonomik Araştırma Bürosu'na (National Bureau of Economic Research) göre, insanların çalışarak harcadığı saat sayısı 2019 ile 2022 arasında kişi başına yılda 33 saate kadar düşmüş durumda. İlişkilere ve sosyal etkileşime odaklanan Kansas Üniversitesi İletişim Çalışmaları Profesörü Jeff Hall, “İnsanların işleriyle ilişkilerini yeniden şekillendirmeleri iyi bir şey çünkü Amerika Birleşik Devletleri'nde deli gibi çalışıyoruz” diyor ancak bunu yapmanın, merkezi olmayan çalışmanın yalnızlık üzerindeki etkisini kabul etmek anlamına geldiğini de ekliyor.

İş arkadaşı kimdir?

ABD'de pek çok ofis çalışanı, iş arkadaşlarının hayatlarında oynaması gereken rolü yanlış yorumluyor; bu, muhtemelen sosyal bağlantı ihtiyacımızın yanı sıra iş yeri dramaları ve The Office ve Grey's Anatomy gibi sitcom'larda yer alan sınırsız TV ilişkilerinin popülerliğinin de bir sonucu. İş yeri danışmanı ve ‘Zor İnsanlarla Çalışmak’ (Working with Difficult People) kitabının yazarı Amy Cooper Hakim, gerçek arkadaşlar ile arkadaş canlısı olarak adlandırılan şey arasında ayrım yapılmasını öneriyor.

Hakim'e göre gerçek bir arkadaş, kişisel ve profesyonel gelişiminizi tam olarak destekleyen, tüm benliğinizi paylaştığınız ve ofis dışında duygusal zaman ayırdığınız kişidir. Ancak profesyonel bir ortamda sınırları korumanın hayati önem taşıdığını hatırlamak çok önemlidir. Kuruluşlar genellikle kültürlerini ailevi veya işe özgün benliğinizi getirebileceğiniz bir kültür olarak öne sürer ancak beklenti bu olmamalıdır; bu aynı zamanda doğru da değildir çünkü isteseniz de, genellikle bir aile üyesini kovamaz veya işten çıkaramazsınız.

Arkadaşlık ve iş arkadaşlığı

Hakim, daha iyi bir yaklaşımın, en yakın olduğunuz meslektaşlarınızı arkadaş canlısı olarak sınıflandırmak olduğunu söylüyor. Hakim, “Bunlar destekleyici, güvenilir ve samimi ve tatmin edici bir çalışma ortamına katkıda bulunan iş arkadaşlarıdır. Onlar sizin gerçek arkadaşlarınız değiller ama iş hayatınızı keyifli ve daha az stresli hale getiriyorlar” diyor ve ekliyor: “Bu düzeyde düşündüğümüzde çok daha pragmatik olabiliyoruz. Eğer gerçek bir dostluk olursa bu güzel, ama beklenti bu olmamalı.”

Ancak Hakim, iş yerinde gerçek dostlukların çok az olduğu konusunda uyarıyor. Hakim, “İnsanlar bir terfi veya büyük bir proje için iç rekabet oluşana kadar iş yerinde bu tür bir ilişki içinde olduklarını düşünebilirler. Ofiste derin dostlukların sürdürülmesinin zor olmasının bir başka nedeni de, arkadaşlık için gerekli koşulların işyeriyle pek çok açıdan çelişmesidir” diyor.

NYU Stern School of Business'ta yardımcı doçent olan Julianna Pillemer, iş yerindeki arkadaşlıkların olumsuz taraflarını araştıran 2018 tarihli makalesinde, arkadaşlığın dört tanımlayıcı özelliğini, 'gayri resmilik, gönüllülük, toplumsal normlar ve sosyo-duygusal hedefler’ ve başarılı bir örgütsel yaşam için gerekli olan dört özelliği, ‘resmi roller, istemsiz kısıtlamalar, değişim normları ve araçsal hedefler’ ortaya koyuyor ve bu farklı özelliklerin birbiriyle çeliştiğini söylüyor.

Pillemer, “İş yerinde bir dereceye kadar kayıt dışılık olabilir ancak bu resmi rollerin olması ve bu organizasyonlardaki rollerinizin sizi tanımlaması nedeniyle asla sadece sizden ibaret değildir" diyor ve ekliyor: “İşin profesyonel görünümünün arkasında özgün bir şey inşa etmek zordur ve bunun tersi de geçerlidir. Profesyonel ortamlarda bireylerden beklenenler çoğu zaman açık ve hassas arkadaşlıklara uygun değildir.”

Pillemer, bu temel farklılıkların ötesinde, iş arkadaşlıklarının genellikle diğer çalışanlar tarafından klişe olarak görülebileceğini, bunun da şirketlerin sahip olduğu aidiyet duygusunu ve kapsayıcı ekip kültürünü ihlal ettiğini söylüyor. Dahası Pillemer, iş yerinde yakın ilişkilerine güvenen çalışanların, kurumdaki diğer insanlardan bilgi ve bakış açısı talep etme olasılıklarının daha düşük olduğunu söylüyor. Pillemer'e göre, bu çalışanların iş yeri arkadaşlarına daha fazla ilgi göstermeleri ve onlara daha fazla sosyal ve duygusal enerji harcamaları da muhtemel bir durum olarak öne çıkıyor.

Dedikodular ve suçlamalar

Hakim, iletişimi, iş akışını ve üretkenliği geliştirmeye yardımcı olmak için bir kuruluşa girdiğinde çoğu zaman çalışanların başvurdukları ilk şeyin dedikodu ve iş arkadaşları hakkındaki suçlamalar olduğunu söylüyor.

Hakim, “Başkasının arkasından dedikodu yapabileceğimiz birine ihtiyacımız yok" diyor. İş yeri arkadaşlıkları, işveren bağlılığının artmasına neden olabilirken, bir kişinin ayrılması durumunda iş kültürü zarar görebiliyor ve bu da bir dizi ek ayrılığa yol açabiliyor. Dahası, iş yerinde bir arkadaşa sahip olmak, çalışanların sevdikleri insanlarla çalışmaya devam etmek için şirket içinde veya dışında diğer kariyer fırsatlarından vazgeçmesine neden olabiliyor.

Hakim, “Sıkı sıkıya bağlı bir kültüre sahip olduğunuzda şirketlerin uygulayabileceği şeylerden biri, insanlara daha az ödeme yapmak ve orada olmaktan keyif aldıkları için daha uzun kalmaları amacıyla onlara güvenmektir” diyor ve bunun elbette istismarcı bir tavır olacağını söylüyor.

İş yeri, arkadaşlarla ilgili değildir

Hakim şunun inkar edilemez olduğunu söylüyor: “Hangi seviyede olursa olsun sosyal bağlantılarımız olduğunda kendimizi daha mutlu hissederiz. Bu basit bir gerçek.”

Harvard Üniversitesi'ndeki araştırmacılar, insanları neyin başarılı kıldığını öğrenmek için 700'den fazla genç erkeği ve daha sonra eşlerini ve çocuklarını takip ederek gerçekleştirdikleri en uzun süreli ve derinlemesine çalışmalardan birinde 70 yıldan fazla zaman harcadılar. Buna göre, ilişkiler, özellikle de bunların kalitesi ve yakınlığı, mutluluğun en büyük belirleyicisiydi.

Genel olarak konuşulduğunda, Amerikalılar arasındaki dostlukların sayısı ve derinliği önemli ölçüde azaldı. Survey Center on American Life’a göre, Amerikalıların yaklaşık yarısı salgın sırasında bir arkadaşıyla bağlantısını kaybetti ve yakın arkadaşlıkların sayısı son birkaç on yılda azaldı. Geçen yıl, Genel Cerrah Vivek Murthy, ABD'de yalnızlığın yükselişini bir salgın olarak nitelendirerek ‘yalnızlık ve tecritin sağlık açısından önemli sonuçları olduğu' konusunda uyardı. Artık endişelerin çoğu Z kuşağına ve onların derin dostluklar kurma ve sürdürme mücadelelerine yönelik seyrediyor.

Pillemer, “Z Kuşağı, 'Buna neden ihtiyacım olsun ki?' demeye başlıyor” diyor ve ekliyor: “İş yerinde sosyal etkileşimin önemini yanlış hesaplıyor olabilirler ya da bir şeyin farkında olabilirler. Çalışanlar, iş arkadaşlarıyla arkadaş canlısı ancak yüzeysel sosyal etkileşimler sayesinde, onların en iyi arkadaş oldukları yönünde bir baskı veya beklenti olmaksızın kendilerini iş yerinde mutlu, ilgili ve tatmin olmuş hissedebilirler.”

Amerikalılar, özellikle de genç nesiller, iş yerini yaşamlarının merkezinden uzaklaştırdıkça, iş yerinin sosyal değeri de en aza inebilir. Hakim, “Sosyal ilişkiler aramak için iş yerinin dışına çıkmak gerçekten ideal olandır. Bir iş yeri ilişkisini artık aramadığımızda veya ona özlem duymadığımızda, kendimize o duygusal özgürlüğü yaşama noktasında izin veririz ve zamanımızı ofis dışında gerçek ilişkiler arayarak geçiririz" şeklinde sözlerini noktalıyor.

Z kuşağı ofise gitmeye neden daha istekli?

ABD'deki ofislere uzaktan çalışma darbesi

Ofise dönüş giderek zorlaşıyor

Z kuşağı ofise dönüyor ama bir şartla…

2000’lerin ofisleri: Z kuşağının kâbusu

İşyerinde verimliliğin şaşırtıcı yolu: Ofiste öfke