Aile şirketleri için genç kuşağın geleceğe hazırlanması çok kritik bir süreçtir. Bu hazırlığı ise eğitimden işe dahil olmaya, eğitim sırasındaki harçlıktan terfilere kadar geniş bir yelpazede ele almak gerekiyor.
bu konuda çok sayıda kurucu baba ve anneden çeşitli uygulamalar dinledim. Daha önce sanıyorum aktarmıştım. Esas Holding Başkanı Şevket Sabancı, kızı Emine Kamışlı ve oğlu Ali Sabancı’ya, eğitimleri sırasında belli bir gelir sağladıklarını, hatta bir dönem Emine Kamışlı’dan Almanya’daki yaşamları sırasında kiraya katkı bile aldıklarını anlatmıştı.
Enka Holding kurucusu Şarık Tara da aile şirketi ve genç kuşakların işe katılımı konusunda farklı görüşleriyle öne çıkıyor. “Deneyime inanmam” sözünü bu sayfada aktarmıştım. O nedenle oğlu Sinan Tara’nın ardında torunu Mehmet Tara’yı 30’lu yaşlarda işin başına getirmişti.
Tara'nın çocuklara harçlık verme konusunda da farklı bir yol izlediğini öğrendim. Tara, bu uygulamasını şöyle aktarıyor:
"Ben çocuklarımı yetiştirirken para sorunları olmasın diye onlara harçlık vermedim. Bunun yerine değişik bir yöntem uyguladım. Bizim evde bir kase vardı, oraya bir miktar para bırakırdım. O zamana göre 5 lira, 10 lira, makul bir miktar neyse...
Çocuklar sabah okula giderken ve tatilde evden çıkarken oradan ihtiyaçları kadar para alırdı. Yani, kim ne kadar para İsterse, o kadar alabilirdi, Ben ilgilenmiyor gibi görünürdüm ama kasedeki para miktarı hep kontrolüm altındaydı.
Yani çocukların ne kadar harcadıklarını üç aşağı beş yukarı bilirdim, Hiçbiri de benim bu yöntemimi kötüye kullanmadı, Bu yüzden onları çok takdir ederim. Hayatta çocuklarımın hiçbir arzusuna 'hayır' demedim, Doğrusu, onlar da benden olmadık bir şey İstemedi." (RAUF ATEŞ/CAPITAL DERGİSİ)