Nıver Lazoğlu [email protected]

Camı giydiren adam...

Babalar Günü ertesi, babadan devralınan bir mesleğin dünden güne taşınış öyküsüne imza atmış bir isimleyiz. 

İşi pencereleri giydirmek. 

Hepimizin bildiği tabiriyle Perdeci. 

Baba mesleğini çıraklık yapmadan devralan günümüz de yurtdışına kadar taşıyan ve markalaştıran isim 

Tony Vuçiyadis. 

Maçka’daki mağazasında tasarımdan dikime kadar yarattığı özel tasarımlarıyla dikkat çeken Tony Vuçiyadis iş dünyasının ünlü simalarının perdecisi olarak biliniyor. 

Yoğun bir rekabetin yaşandığı sektöre olabildiğince yabancıyım. 

Ekosoft’un konukları her hafta başka bir sahanın penceresini aralaya dursun, bu camları giydiren biriyle karşılanmanın telaşında buluşmadayım. 

Klasik bir başlangıçla kahve ve çikolatanın eşliğinde merakla dinlemedeyim. 

Bu kez konuğum soruyu yöneltiyor, 'Nerden başlayayım' 

Yanıtım ‘dünden bugüne’

“Babamın Kadıköy’de perde dükkanı vardı. Unkapanı perdecilerinden daha farklı konseptiyle. Lise eğitimini tamamladım üniversiteyi kazanmama rağmen gitmeyi tercih etmedim. Gençlik aklı önce turizmci olarak çalışmaya başladım, rehberlik yapıyordum. Ama bütün bu çalışmalar için de  hafta sonları babamın yanına gidiyordum. Yaş alıp biraz daha hayatın sorumlulukların yüklenme aşamasına geldiğinde rehberliği bıraktım ve baba mesleği perde işine adım attım. Bir perde dükkanı açtım. Babamın daha önce yapmadığı perdeler yapmaya başladım. Ardından maalesef babamı kaybettim. Bugün geldiğim noktayı görmesini çok arzulardım.

Artık perde de butik hizmet veren A Plus hedef kitlesine hitap eden bir marka olduk. 1989  yılından bugüne dek Silto ismimiz farkındalıklarıyla ön plana çıktı.”

Üniversite eğitimi almadığınız için pişmanlığınız var mı? 

“Hayata erken atılmak, erken evlilik, yaşam koşulları boyutundan baktığımda buna ilişkin bir pişmanlık duymadım. Ancak yabancı dillere karşı bir yeteneğim olduğuna inanıyorum,  üniversitede bunu geliştirmeyi bunu öğrenmeyi arzulardım. Küçüklüğünüzde aile için de duyduklarınızla bildiğiniz sahada ilerlemeyi daha doğru buluyorum. “

Bu uzun süreç için de nasıl projelere imza attınız? 

“Senelerce ciddi bir portföy oluştu. Çok ünlü mimarlarla çalıştım ve çalışmaya devam ediyorum. İş dünyasının önemli isimlerinin evlerini yatlarının perdelerini yaptım. Turkuaz yatı vardır, bilir misiniz  biz o tekneyle birlikte motor yat ve teknelerin perdelerini yapmaya başladık. Yüzlerce teknenin perdesini yaptık.  Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlhan Aliyev’in teknesinin perdesini, yatak örtüsünü, duvar kaplamasını biz yaptık. Yine Koç Grubu çok iyi çalıştığımız firmalar arasında yer alıyor. Rahmi Koç’un, Ömer Koç’un evlerinin ve yatlarının perdelerini yaptık. Yine Tüpraş Sosyal Tesisleri’nin döşeme ve perdeleri bize ait. Bu arada yurtdışında da bir çok önemli işe imza attık. Azerbaycan, Katar, İran, İsrail, İsviçre,  Afrika’da otel ve evlerin, vilların perdeleri işlerimiz arasında sayabilirim. Bunların arasında büyükelçilik binaları da var.”

Butik olup sınırları aşıp yurtdışına kadar ulaşmak, doğrusu şaşırtıcı. Bunu nasıl başardınız? Farkındalığınız ne? 

“Farkındalık şu,  ilk başladığımız günden bugüne dek,  hep aynı kalitede işler ortaya koyduk. Ve en önemlisi işlerimizi tayin edilen süre içerisinde teslim ettik ve daha sonrasında da hizmet vermeye devam ettik. Böylelikle sadık bir müşteri kitlemiz oluştu. Kulaktan kulağa ismimiz duyulur oldu. İçimize sinmeyen hiç bir işe imza atmadık. Bütün bunları üst üste koyunca güvenilir olduk. Sanırım bunlar büyük etken oldu. Perdecilik de bunu gerektiriyor. Yıllarca aynı çizgide aynı doğrultuda ürün sunmak ve kişiye özel olmak. Elbette tasarımlarının başarısıda buna çok büyük etken. Yoksa sadece dikiş yapmak ve satmak mantığında değiliz.  Kaliteli ürün, sözünüzde durmak ve iyi hizmet sunmak diye özetleyebilirim. Çözüm odaklı düşünüp, estetikle bütünleştirip uyguluyoruz ve montajını gerçekleştiriyoruz.”

Yaptığınız işi nasıl tanımlıyorsunuz? 

“Evin en önemli parçası perde.  Göz önce göz hizasını görür.  Dünyanın en güzel mobilyalarını, halılarını kullanın hiç biri perde olmaksızın bir bütünü teşkil etmiyor.  Perde, bir resmin paspartosu gibi. Tavanla yeri bağlayan bir olgu. Dolayısıyla dekorasyon olgusunun en önemli parçası. Bana sorduklarında ne iş yapıyorsun diye “cam giydiriyorum” diyorum.” 

Perdede trend ve moda var mı? 

“Perdede moda diye bir şey yok. Bu soru hep sorulur. Evin konumu, mobilya ve yaşayan kişinin tercihleri çok önem arz ediyor. 

Dünden bugüne baktığımızda büyük bir uçurum var diyebilirim. El dikişi mantığı vardı,  şu anda daha mekanik ürünler tercih edilmeye başladı. Renk ve konsept noktasında çok özel kumaşlarla çok özel tasarımlara ve farklı renklere ilgi daha fazla. Trendler de hızla değişiyor. Camı açılmayan mekanlarda oturanlar çoğalınca beraberinde perde tercihleri de değişti.  Bireyler ayağa kalkmadan perdelerini açıp kapamayı tercih ediyor.”

Yeni projeler var mı? 

“Bizler için farklı bir pazar söz konusu. Uzak yakın kavramı kalmadığı için artık daha global işlerle var olmayı tercih ediyoruz. 

Şu anda sözleşme aşamasında ama buradan size aktarabilirim sanırım. Dominik’te hizmete girecek olan Hilton Otelleri’nin perdelerini de yapacağız. Son dönemde Dominik’e iş dünyasından büyük ilgi var. Başka projelerde var ancak henüz bunları duyurmak adına erken. Butik olarak, kurumsal işlerde de var oluyoruz.”

Pencerelerin perdesini havalandıran rüzgarın arkasındaki kişiyi görmek ve tanımak ilginçti. Ekonomi döngüsünde farklı farklı meslekler farklı farklı işler. 

Ustalık, beraberinde başarıyı getiriyor. 

Emeği yoğun işlerde yıllarını geride bırakmış Tony Vuçiyadis, evleri, yalıları, otellerinin, camlarını giydiriyor. 

Üstelik mesafeleri aşıp  en uzak köşelerine kadar ulaşmış. Sınırları aşmış.

İşini aşkla yapanın başarı grafiği bunla doğru orantılı yukarı çıkıyor sanırım. 

Hayat döngüsü içinde babadan oğula devreden mesleklerin iyi örneklerini tanımak görmek son derece keyifli, umarım sizler de aynı keyfi almışsınızdır. 

Yaşam detaylarda şekilleniyor öyle değil mi? 

O detayları estetik ve ustalıkla birleştirip hayata geçirenlerden iyi bir örnek Tony Vuçiyadis, hayat sahnesinin perdelerini diken bir usta. 

Diyeceğim o ki, el emeği göz nuru, her devirde her şehirde her ülkede karşılığını buluyor. 

İyi haftalar olsun iyi işler olsun…