Ertelemenin işverene maliyeti 10 bin dolar

Uzman Klinik Psikolog/Psikoterapist Cenk Kahvecioğlu, uluslararası alanda yapılan araştırmalar ışığında, günümüzde ertelemeciliğin iş dünyasını büyük zararlara uğrattığına dikkat çekti.

Cenk Kahvecioğlu, Amerika Birleşik Devletleri’nde 10 bin çalışan üzerinde yapılan güncel bir araştırmanın ortalama bir işçinin her gün 2.09 saatini işle ilgili olmayan aktivitelere harcadığını gösterdiğini belirtti. Araştırmaya göre, ortalama maaşlı çalışanın işverene yılda 39 bin 795 dolara mal olduğunu varsayarsak, ertelemeciliğin işverene maliyeti yılda eleman başına 10 bin 396 dolar anlamına geliyor. Bu rakamların özelikle işyeri sahibi ve üst düzey yöneticileri korkutan rakamlar olduğunu vurgulayan Kahvecioğlu, aslında herkesin “Kendi ertelemeciliğim bana kaça mal oluyor?” sorusunu yöneltmesi gerektiğini belirtti.

Ertelemeciliğin şirketleri harap ettiğini, başarının önündeki en önemli engellerden biri olarak karşımıza çıktığını vurgulayan Kahvecioğlu, bilinçli olarak yapmamız gerektiğini bildiğimiz işlerden kaçınma hali olan klasik ertelemeciliği, araştırmaya konu olan 10 bin çalışanın sürekli tekrarladığının ortaya çıktığını aktardı.

“Klasik ertelemecilikte kişiler bunu bilerek yaparlar. Tamamen bilinçsiz olarak yapılan başka bir ertelemecilik türü ise öncelikli işlerin bilinçsiz olarak ertelenmesidir” diyen Cenk Kahvecioğlu, birçok araştırmanın farklı ertelemecilik türlerinin kariyerimize ve işyerimize nasıl zarar verdiğini somut olarak gözler önüne serdiğini bildiriyor.

”Sonra Değil Şimdi-Ertelemeye Son Ver” adlı kitabın yazarı olan ve firmalara eğitim programları sunan Kahvecioğlu, kurumların ertelemeciliği önlemek için neler yapması gerektiğini ise şöyle özetliyor:

“Yaşanılan kayıpları düşündüğümüzde uzun vadeli hedefler geliştirilmeli. Şirketler hali hazırda bu konu ile ilgili eğitim planlamaları yapıyor ancak bunun devamını sağlamak çok önemlidir. Değişimi sağlamak için takip etmek şarttır. Erteleme eğitimine gelen bir çalışandaki değişimlerin yeterliliğine göre gerekirse tekrar bir çalışmaya alınmalıdır.  Şirketlerin, çalışanlarına bu alanda yatırım yapması gerekiyor. Birçok şirket bünyesinde bu sistemleri bulunduruyor ancak çoğu zaman gereken önem verilmiyor. Amaçlar, eğitimin önemi, beklentiler, kazanımlar konuşularak bunun bir bütün olduğundan yola çıkılmalıdır. ”

Çalışanların kurumsal hayatta nasıl bir yol izlemesi gerektiği konusunda ise Kahvecioğlu, kaçınılması gereken en önemli şeyin değişime kapalı olmak, en tehlikeli şeyin ise kendini tanıdığını zannetmek olduğunu belirtiyor. Ve şunları sözlerine ekliyor: “Bu bitmek bilmeyen bir süreçtir. Unutmayalım ki, görmediğimiz nokta aslında bizim gelişim alanımızdır. Gelişim eğitimlerinde bu kör noktaları keşfetme şansını yakalamamız lazım. Özellikle şirket ortamları bunu sağlamalı, değişim için uygun ortam hazırlanmalıdır.  Ama iş en çok kişinin kendisine düşüyor. Zararın neresinden dönersek kardır. Değişim için hiçbir zaman geç değil, önemli olan çaba sarf etmeyi göze almaktır.  Doğru teknikleri kullanarak değişimi gerçekleştirebiliriz. Bu zor yolda yürümek başta acı verse de kazancına değecektir.”