12 Haziran 2011 seçimleri öncesi aynı sorunun bu defa Bekir Ağırdır tarafından sorulduğunu görüyoruz.
Ağırdır T24’te yaptığı analizde şunları söylüyor: “(...) bizim medyada da dillendirilen, yazılıp çizilen, iktidarın birçok hatasına ve hatta stratejik yanlışına karşın hâlâ neden oyunun düşmediği sorusunun cevabı da burada. Unutulan Avrupa Birliği, duran reformlar, sürüncemede bırakılan Kürt meselesi, kutuplaşmayı körükleyen kavgacı siyaset tarzı, tekel işçileri ve öğrenci eylemleri benzeri hak arama eylemlerine karşı şiddet kullanımı gibi sıralanabilecek birçok hata ve yanlışa karşın anketlerde Ak Parti oyu azalmıyor, artıyor.”
Bu değerlendirmelere Gezi Parkı olaylarını ve 17 Aralık sürecini eklediğimizde olay daha da karmaşık hâle geliyor. Bu sorunların halk nezdinde bir karşılığı olmadığı için Erdoğan’ın oyu yükseliyor değil. Sorunun cevabı galiba başka yerde.
Peki neden böyle oluyor?
1. Muhalefetin topluma yeni bir hikâye ve ütopya vaat edememesi.
2. Toplumsal muhalefeti bir çatı altında toplayacak güçlü bir liderliğin olmaması.
3. Muhalefetin toplumsal gerçekliği okuyamaması ve kendisini Erdoğan üzerinden tanımlaması.
4. Muhalefetin ekonomiyi ve ülkeyi daha iyi yöneteceğine dair güven verememesi.
5. Erdoğan’ın geçen on yılda merkez sağın üzerine yeni bir kimlik inşa etmesi.
6. Erdoğan’ın toplumla kurduğu nefret/sevgi ilişkisi ve seçmen sadakatinin yüksek olması.
7. Erdoğan’ın halka güven/umut vaat etmesi ile toplumla kurduğu sahici bağ.
8. Erdoğan’ın başta Kürtler olmak üzere farklı toplum bileşenleriyle sağladığı ilişki.
9. Toplumsal ve siyasal kutuplaşmanın yarattığı cephe siyaseti anlayışı.
10. Toplumun güvene ve istikrara oy verip maceraya girmeme